And the Oscar goes to…

Voor de filmliefhebber was het afgelopen nacht smullen, de uitreiking van de Amerikaanse filmprijzen: de Oscars. Je moet wel een nachtbraker zijn om de ceremonie mee te maken. Ik heb mijn nachtrust er niet voor opgegeven. Wel kan ik verklappen wie er met de meeste gouden beeldjes vandoor is gegaan.

Topfavoriet is The Power of the Dog met twaalf nominaties, maar die worden zoals dat wel vaker gaat niet allemaal binnengesleept. Alleen de regisseur van de film, Jane Campion, krijgt de Oscar voor beste regie. Dune haalt terecht de meeste beeldjes binnen: voor beste muziek, beste geluid, montage, production design, visuele effecten en camerawerk. De film van regisseur Denis Villeneuve was genomineerd in tien categorieën.

De hoofdprijs, de Oscar voor beste film gaat naar Coda. Over een horend meisje van twee dove ouders die de muziek in wil. https://youtu.be/0pmfrE1YL4I Handicaps doen het altijd goed bij de juryleden van de Academy. Deze film van de Apple streamingsdienst heb ik dus nog niet in de bioscoop kunnen zien.

De avond staat qua kleding terecht in het teken van de Oekraïense kleuren. Er is ook nog een heuse rel tijdens de live-show in Los Angeles. Will Smith die later de Oscar voor de beste acteur zal winnen, loopt het podium op als Chris Rock een grapje maakt over zijn vrouw. Hij slaat hem hard in zijn gezicht. Eerst denkt iedereen dat het een act is.

De eerste Academy Awards werden uitgereikt op 16 mei 1929, tijdens een privébrunch in het Hollywood Roosevelt Hotel. Na de uitreiking werd een viering gehouden in het Mayfair Hotel. In zoverre is er weinig veranderd alleen dat het spektakel steeds groter is geworden. Met name het gedeelte op de rode loper dat inmiddels meer een catwalk voor de grote modemerken is.

De Academy Award bestaat uit een gouden beeld van 34,3 centimeter hoog. Het beeldje weegt 3,8 kilo en stelt een naakte ridder voor die, gewapend met een zwaard, de wacht houdt op een filmrol, met vijf spaken. De vijf spaken vertegenwoordigen de beroepen van mensen die deze prijs kunnen winnen: acteurs, schrijvers, producers, technici en regisseurs.

De huidige regeling stelt dat een film in het kalenderjaar voorafgaand aan de uitreikingsceremonie in première moet zijn gegaan om in aanmerking te kunnen komen voor een Oscar. Alleen voor de categorie ‘beste buitenlandse film’ geldt een uitzondering. Twee maanden voor de uitreiking worden de nominaties bekendgemaakt en kunnen de bioscopen in Nederland hun programmering erop aanpassen. Uit de genomineerde films worden de winnaars gekozen door ongeveer zes duizend leden van The Academy of Motion Picture Arts and Sciences (AMPAS).

Soms heeft de ceremonie ook een Nederlands tintje. Dit jaar lukte het niet om met Do not hesitate genomineerd te raken voor beste buitenlandse film. Maar in het verleden is dat wel gelukt en dat maakt zo’n uitreiking extra spannend. Ik weet nog dat in 1986 De Aanslag van Fons Rademakers de prijs won. https://youtu.be/ah1gDclO14U Een verfilming van het geprezen boek van Harry Mulisch, met voor mij nog een mooie bijkomstigheid dat in deze film mijn hoogleraar Okke Jager, een kleine bijrol vervulde als predikant. Het boek maakte al indruk op me, omdat voor het eerst in de literatuur een manifestatie een rol speelde – de protesten tegen kernwapens – die in mijn tijd speelden.

Er zijn negen Nederlanders die ooit een Oscar hebben gewonnen. Vaak ging het daarbij niet om een speelfilm, maar om documentaire (Glas van Bert Haanstra) of een animatiefilm (Father and daughter Michael Dudok de Wit), omdat we daar sterk in zijn. #oscars

Geef een reactie