De tijd rondom Oud en Nieuw is een tijd van bezinning, van even rustig aan doen, wellicht een korte vakantie of tijd om de liefde te vieren. Samen met mijn toenmalige vriend heb ik afgesproken om de jaarwisseling chic te vieren in het Kurhaus in Scheveningen. Niet dat het mijn idee is van een ideale overnachting, van mij hoeft dat poenerige niet zo erg, maar de vriend is er wel gevoelig voor. Hij heeft ook het idee dat ik me anders moet kleden met duurdere overhemden en pantalons en dito schoenen. Op een zaterdag heb ik me laten overhalen en ik heb er nog steeds spijt van. Het is zo niet mij. En warempel dat dure overhemd is eerder versleten dan de shirts die ik normaal aanschaf. Van de bootschoenen ben ik snel weer op de sneakers overgegaan.
Maar terug naar Scheveningen. De vriend ziet het helemaal voor zich: een suite op stand in een vijfsterrenhotel. De werkelijkheid is wat gênanter in mijn ogen. We komen voorrijden in mijn oude Nissan Sunny Deuk, er zat een flinke buts in de linkerzijkant. Dat was al zo toen ik de auto aanschafte. Om onze aankomst moet ik inwendig lachen. Je ziet het voor je, het portier wordt voor je opgedaan. Je stapt uit en overhandigt de autosleutels aan de piccolo en die parkeert je voiture in de eigen garage van het Kurhaus.
Het is inderdaad luxe, op de suite wacht je een zoete verrassing, er staat een vers boeket, maar we hebben meer aandacht voor bed en bad. Tijdens het diner is het enigszins zien en gezien worden. Ik voel me erg opgelaten en bekeken, alsof ik daar niet echt hoor. Intuïtief, ik moet me er niks van aantrekken, maar het speelt wel mee.
In het jaar dat we in het Kurhaus logeren verkeert De Pier van Scheveningen nog in een aftandse staat. Het is in handen van het Van der Valk concern, maar je laat het liever links liggen. Het meest heb ik genoten van de strandwandelingen. Kijkduin en het prachtige duinengebied. Even lekker uitwaaien in de frisse wind en genieten van zee en strand. De zilte zeelucht opsnuiven.
Het Haagse oudjaar is natuurlijk berucht en een spannende aangelegenheid. Vaak zorgt het voor onrust en rellen. Opmerkelijke zijn de vreugdevuren op het strand en de autobranden in de Schilderswijk. Op veilige afstand van de branding staan de pallets en ander hout hoog opgestapeld. Met name jongelui hebben veel lol. Grote vuren laaien op en veroorzaken een rozige gloed op mijn gezicht. De meegebrachte drank doet de rest. Later die nacht hebben we vanaf ons eigen balkon nog met champagne naar de smeulende brandstapels proberen te kijken. Ze worden echter door het gebouw zelf aan ons zicht onttrokken. Wel ruik je de geur van vuurwerk en verbrand hout.
De volgende ochtend wakker worden met uitzicht op de zee. Het is te koud om de suitedeuren open te gooien. Een ontbijtbuffet op bed hoort ervan zelfsprekend bij.
En natuurlijk kent Scheveningen de nieuwjaarsduik. Gelukkig is de vriend koudbloedig dus dat idee heeft niet in zijn hoofd postgevat. Wel hebben we vanaf de zijlijn de traditie van de dappere duikers bekeken. Om precies 12 uur gaan duizenden durfals het ijskoude zeewater van de Noordzee in. Ze zijn er meestal snel weer uit om zich op de snert van de sponsor te werpen. We hebben het maar bij een gezamenlijk warm bad gehouden, met zeewierextract, dat dan weer wel.
Maar ja zoals gezegd een vijfsterrenhotel is niet aan mij besteed. Je doet je ogen dicht en slaapt, tenminste dat is de bedoeling en zo gaat die vijfsterrenluxe snel aan je voorbij. Aan het eind van de middag komt aan het romantische arrangement een eind. Bij het vertrek dezelfde scène met de auto maar nu in de omgekeerde volgorde. Vrolijk op weg naar mijn eigen appartement en mijn eigen lekkere Auping. Uitzicht op een nachtkroeg met het nodige lawaai, maar oh wat bevalt me dat!