Reikhalzend is er uitgekeken naar het rapport van de Amerikaanse overheid over ufo’s. Afgelopen week werd het negen pagina’s tellende verslag vrijgegeven met daarin de belangrijkste cijfers en voorlopige conclusies over nog altijd onverklaarbare luchtverschijnselen.
Het voordeel van in een flat wonen is dat je over de huizen uitkijkt en als je een groot raam hebt kun je het luchtruim goed zien. Ook als het donker is. Vaak als ik tv-kijk wordt mijn oog getrokken naar iets dat buiten knipperend voorbijvliegt met rode en gele lichten. Op de aanvliegroute naar Schiphol is dat normaal, maar soms blijft iets ook op zijn plaats hangen en dan vraag je je toch af: wat is dat? Een unidentied flying object?
Helaas heb ik de satellietentrein van Elon Musk van een tijdje geleden gemist. Maar wat als ik dat wel had gezien, zou ik dan ook aan een ufo hebben gedacht of buitenaardse wezens met grote ogen?
Het onderwerp mogelijk buitenaards leven fascineer me. Ik was dus ook erg benieuwd naar het rapport over unidentified aerial phenomena, zoals ze het tegenwoordig liever noemen. Zeker nadat er drie militaire video’s van onverklaarbare dingen in het luchtruim waren uitgelekt. Alle drie zijn echte opnamen en staan officieel te boek als ‘onverklaard’. De filmpjes https://youtu.be/9a0xIzp-fbs met de titels Gimbal, Flirt en Go East tonen mysterieuze bewegende vlekjes op infraroodbeelden geschoten door Amerikaanse straaljagerpiloten. ‘What the fuck is that?’ roept een marinepiloot als zo’n stip in beeld komt.
‘Wow, ze zijn met een hele vloot. Ze vliegen tegen de windrichting in. Moet je kijken man, moet je kijken – hij draait!’ zegt een ander.
Helaas bevat het uitgebrachte rapport geen tastbare feiten. ‘We hebben geen harde conclusies kunnen trekken over de aard en bedoelingen van deze fenomenen.’ Van de 144 gevallen is er slechts een verklaarbaar. Zo blijven de twee partijen, de ufo-beliefers en de sceptici tegenover elkaar staan.
Ik benader het onderwerp wetenschappelijk en zou graag door concrete bewijzen overtuigd willen worden. Speur je op internet dan vind je talloze boeken, podcasts, urenlange ooggetuigenverslagen en filmpjes of foto’s van raadselachtige hemelfenomenen. In de documentaire The Phenomenon ziet een voorbeeld van een val-van-je-stoelmoment: een ijzingwekkende ontmoeting bij een school in Zimbabwe waar (62!) kinderen een ufo naast hun schoolplein zagen landen en daar wezentjes zagen uitstappen. De sceptici zeggen dat het een soort van massahysterie is, want pas later ontstond een gemeenschappelijk verhaal tijdens lange ondervragingen door volwassenen die veel te suggestieve vragen stelden.
Op internet vind je ook veel van zogenaamde ‘debunks’, die de video’s ontmaskeren en geen buitenaardse verklaring geven. Is het gewoon niet een vliegtuig, een ballon of andere rommel in de lucht? Hebben we niet te maken met atmosferische verschijnselen. Of uiterst geheime technologie of drones van welke politieke grootmacht dan ook?
We blijven in het duister tasten. Ondertussen blijf ik de hemel vanuit mijn stoel in de gaten houden.