Zaterdag 21 juli, rit 14
Het is warm in de gloed van de houtoven. Behendig schuift Milan met een lange schep de zojuist van salami en allerlei groenten voorziene pizza naar binnen. Hij wist het zweet van z’n gezicht. Als je goed kijkt zie je een zekere gelijkenis met zijn kleine beroemde broertje Peter Sagan. ‘We zijn hier met vier kinderen in Zilina, een industriestad in Slowakije opgegroeid. Onze ouders hadden een kruidenierswinkel,’ vertelt Milan enthousiast, terwijl hij even met z’n hand voelt of de temperatuur nog goed is of dat er een blok essenhout op moet. ‘Wij woonden in de wijk Borik, zo’n tien minuten lopen van het centrum. Peter is de benjamin. Hij bruiste als klein kind al van de energie, hij kon geen moment stilzitten. Als we in de bergen gingen wandelen liep hij altijd vooruit.’
Wilde hij altijd al wielrenner worden? ‘Nee, hij wilde van alles worden: danser, acteur, sumoworstelaar.’ Milan schuift de pizza even heen en weer over de hete, stenen bodemplaat. ‘Echt van alles maar geen profwielrenner. Hij had wel de ambitie om iets groots te doen. Hij zat op voetbal, hockey, basketbal, maar als hij negen jaar is sluit hij zich net als zijn grote broer Juraj aan bij de wielerclub in Zilina. De twee mountainbikes waren een aanzienlijke uitgave voor mijn ouders. Peter en Juraj vochten hun duels uit op de modderige paden en onbestrate wegen hier in de buurt. Je mag raden wie er steeds won! Peter kende geen angst, hij sprong zelfs van het dak van de garage. Hij dacht erover om te gaan downhillracen, wat hij het liefste deed. Gelukkig reed hij op aanraden van zijn jeugdtrainer mee met wedstrijden op de weg. Maar man, hij vond het maar saai dat wielrennen.’
Wanneer begon hij op te vallen? ‘Ja, hij werd Slowaaks kampioen veldrijden bij de junioren. En drie jaar later kreeg hij een contract bij het Italiaanse Liquigas. Samen met Juraj verhuisde hij naar Italië. Dat was wennen voor hem, hij had best wel last van heimwee. Het management van Liquigas en zijn ploegmaten waren onder de indruk van de prestaties van deze jonge gast. Hij kreeg de bijnaam ‘The Terminator’, niet omdat hij zijn ploegmaten afmaakte, maar omdat er zoveel fietsen sneuvelden als gevolg van zijn krachttoeren en gevaarlijke stunts.’ Milan haalt de heerlijk geurende pizza uit de oven. Een andere werknemer heeft inmiddels een paar nieuwe deegballen met de losse pols tot mooie, dunne bodems gerold.
Waarom is je broertje uitgegroeid tot een van beste wielrenners, denk je? Milan veegt zijn meelhanden af aan zijn schort. ‘Ach, hij beschikt over een buitengewoon fysiek vermogen, vaak werd hem nonchalance verweten, maar hij weet precies wat hij doet en wat hij wil. Hij heeft zijn fiets onder alle omstandigheden onder controle,’ zegt hij terwijl hij de nieuwe deegbodem van ingrediënten voorziet, zodat hij die op de warme stenenplaat kan schuiven. ‘En hij is nuchter. Hij ziet het wielrennen als een spel, niet als een roeping,’ gaat hij verder. ‘Petey zegt zelf ook dat hij van zijn hobby zijn beroep heeft gemaakt, dat hij plezier heeft en ook nog een beetje geld maakt.’
Is hij een rolmodel? ‘Hij heeft zeker oog voor zijn fans. Petey blijft toch een beetje een artiest, hij ziet wielrennen als entertainment en daar speelt hij de hoofdrol in. Hij is kleurrijk en vindt het grappig om de draak te steken met de wieleretiquette, door bijvoorbeeld met ongeschoren benen aan de start te verschijnen. Volgens mij was hij ook een van de eerste die zijn gezichtshaar liet groeien en zich niks aantrok van de aerodynamica. Soms was het voor mijn zus Daniela een doorn in het oog. Ze is namelijk kapster en haar handen jeukten om de schaar in zijn lange haren te zetten. Maar Peter is een goede jongen, ik mag hem graag.’
Het is stilaan drukker geworden in Pizza Sagan. Gaat hij de groene trui winnen? ‘Hij is hard op weg, een paar geduchte puntenveters zijn al uit de strijd. Hij staat op grote afstand van Kristoff. De kans is groot dat hij de trui naar Parijs gaat brengen, als ze hem niet schorsen, zoals vorig jaar. We zullen zien. Hij heeft in ieder geval drie ritzeges.’ Milan wipt de warme pizza van de schep op een groot aardewerk bord. Hij knikt naar de Milanese. ‘Een stukje proeven?’‘Zeker! Dat sla ik natuurlijk niet af.’ # TDF2018