Een trend op de automarkt: breder en zwaarder. Met een prachtig woord ‘autobesitas’ genoemd. Van die benzine slurpende Jeeps en SUV’s die je hier in het Gooi vaak ziet rijden. Ze worden per jaar twee centimeter groter. Producenten van penis vergrotende pillen zijn jaloers op zo’n aangroei.
Door toenemende elektrificatie, strengere wetgeving en aangescherpte emissie-eisen verdwijnen er elk jaar bepaalde automodellen uit het straatbeeld. Daar zitten een paar opmerkelijke kleine auto’s tussen.
Audi TT-Roadster
Zo verdwijnt de Audi TT-Roadster. Een fraaie, snelle sportwagen. Altijd lichten mijn ogen even op als ik er eentje voorbij zie racen. Dat is misschien wel een van de redenen geweest waarom ik ooit een Renault Megane Coupé heb aangeschaft. Zo’n Audi-TT was niet te betalen.
De Megane Coupe was mijn jongensdroom, die eigenlijk al snel om zeep werd geholpen. Een blitse auto om te zien, maar niet echt praktisch. Je kon nog net een kratje bier in de kofferruimte zetten. En diegene die zich op de achterbank moest wurmen, zat de gehele reis met de benen in de nek. Iedere keer als ik via de binnenspiegel door de smalle achteruit keek, dacht ik: waarom wilde je per se deze auto?
Daarnaast heb ik met deze Megane de nodige ellende meegemaakt die misschien kenmerkend is voor het Franse automerk. Op een gegeven moment viel het elektrische zijraam in de deur naar beneden, helemaal aan gruzelementen. ‘Och, maar meneer dat gebeurt hoogst zelden!’ was de reactie in de Renaultgarage.
Een jaar later was ik met mijn moeder op pad, toen de ruit aan haar kant brak. ‘Nee, het komt nooit voor!’ Ook vertoonde de blauwe lak op de spoiler rare bobbeltjes, alsof die eczeem had. De aandoening was zeldzaam, maar kostte een vermogen om te laten verwijderen. Uiteindelijk reed ik met een wit gestippelde spoiler rond.
Ford Fiesta
De Ford Fiesta is een andere auto die uit het straatbeeld zal verdwijnen omdat de productie ervan is gestopt. Deze auto is van een vierkante bak door de jaren heen gerestyled naar een meer aerodynamisch model. Mijn zus had zo’n Fiesta uit de eerste lichting met de klassieke vierkante grill.
Het is de eerste auto waarin ik achter het stuur mocht zitten. We woonden op de ‘wieke’, een stille doodlopende straat, en daar heb ik mijn eerste rijervaring op gedaan. Het duurde niet lang. Mijn zus durfde het terecht toch niet aan mij te laten rijden. Stel dat ik de verkeerde pedalen zou gebruiken en we pardoes tegen een boom of in de sloot zouden belanden.
Renault Twingo
Ook de Renault Twingo is aan het einde van zijn levensfase. Deze grappige auto was meteen een ‘eyecatcher’ toen hij op de markt kwam, met zijn ronde vorm – na de VW Kever niet meer gezien – en de koplampen, die wel ogen leken. De Twingo, een samentrekking van ‘twist’, ‘swing’ en ‘tango’, viel op in het verkeer. Geen standaard auto qua ontwerp. Het mediabedrijf waar ik werkte schafte er eentje aan als bedrijfsauto. Een plezier om in te rijden, met het bijzondere interieur en de mintgroene bedieningsknoppen.
De facelift die de Twingo in de decennia erna onderging vond ik geen succes. De speelse vorm veranderde en juist de dingen die hem zo uniek maakten verdwenen, zodat ook deze auto opging in de eenheidsworst. Een beetje dezelfde – verkeerde – verandering die de Ford Ka onderging, ook een revolutionair ontwerp met z’n verleidelijk ronde kontje.
Met weemoed denk ik terug aan de eerste versies van deze compacte stadsrakkers, zeker nu je ze in de toekomst steeds minder in het straatbeeld zal zien.