Vive le velo

Maandag 17 juli 2017 rustdag

Ondanks de rustdag blijft het mediacircus op volle toeren draaien. Je zal maar geen wielerliefhebber zijn. Dan zijn dit zware weken. Voor hen die afkickverschijnselen vertonen omdat er vandaag geen etappe te zien is: kijk die van gisteren nog es, want goh… wat was dat spannend! Alle babbelprogramma’s op radio en tv gaan gewoon door. Zelf volg ik met smaak in dit ruime aanbod ‘Vive le Velo’ met Karl Vannieuwkerke. De Belgen brengen in hun meereizende talkshow boeiende tafelgasten en goed gekozen rubrieken. Gisteravond hadden ze last van een muggenplaag. Waarop Karl uitriep: ‘Er moet hier ergens een lijk liggen.’ Dramatisch beter dan de windvlaag die in de ‘De Avondetappe’ voorbijkwam. De makke van dit programma – Dione de Graaff alleen aan tafel is een verbetering- is dat door de aanwezigheid van de vaste analisten het een herkauwen is van de nabeschouwing direct na de etappe en het Tourjournaal. Dat is jammer ze blijven in de malaise van de dag hangen. In ‘Vive le Velo’ vinden ze net even een andere invalshoek naast die onvermijdelijke terugblik. Er is meer aandacht en ruimte voor emoties -misschien een direct gevolg van de ziekte van Karl enkele jaren terug- en ze doen met Maarten Vangramberen meer moeite om de winnaar van de dag aan hun tafel voor het hotel te krijgen. Terwijl Herman van der Zandt op het parkeerterrein van de bussen met een gast van lager allooi zit opgescheept. Hij doet het overigens op locatie goed en zorgt voor de komische noot. De Belgen mogen dan jaloers zijn op de Rebus, zij hebben het gesigneerde truitje van de daggast voor een goed doel. België is een wielernatie. Misschien dat daardoor het niveau hoger ligt. Wij kennen alleen de Amstel Gold Race en dat is eigenlijk een verkapte Waalse Klassieker. Alleen als Rob Harmelink bij Dione aanschuift kan er wat gaan gebeuren. Net zoals de revelatie Stef Clement in het commerciële ‘Tour du Jour’. Onbevangen, direct, duidelijk, goede teksten, inhoudelijk en niet met de handrem erop. Een beetje dezelfde rol die Maarten Tjallingii met enthousiasme op radio 1 vervuld. Blonk ‘Tour du Jour’ de voorgaande jaren uit in jolijt, daar zijn ze nu ten koste van de kijkcijfers meer op de journalistieke toer gegaan. Iets meer sport en minder kroeg. Dat is voor de gemiddelde RTL-7 kijker misschien nog even wennen. Al wordt dit programma uit kostenbesparing juist vanuit een kroeg in Breda uitzenden. Voor alle uitzendingen geldt dat ze zitten te smachten om Hollands Glorie. Zo’n Johnny Hoogerland die met zijn kont in het prikkeldraad terecht komt is voor Johnny zelf uiterst vervelend, maar voor de media een zegen. Daarom wrijven eindredacteuren zich in de handen als een nuchtere jongen uit Zuidhorn voor een onverwachte stunt zorgt. #TDF2017

Geef een reactie