Het Foto Festival in Naarden biedt een podium voor nieuw of jong talent en voor nieuwe vormen van fotografie. Werk van deze aanstormde talenten is te zien in Bastion De Lange Flanck, onderdeel van de vestingwallen. Tip voor lange mensen: pas op uw hoofd bij deze bezichtiging. Heel teder is het eerbetoon dat Leonardo Horta, student aan de Foto Academie, brengt aan op Nederlandse snelwegen doodgereden dieren. In de serie ‘Roadkill’ legt hij ze op een blauw laken in de natuur en maakt prachtig verstilde en vooral liefdevolle portretten. Bijzonder is dat op elke foto een pootje van het aangereden wild buiten het blauwe doek ligt. Iemand met oog voor detail.
Foto’s bepalen onze kijk op de werkelijkheid. In dit geval zou het een pleidooi zijn voor meer ecoducten over de snelweg, zodat dieren in de natuur veilig over kunnen steken. Dat dieren niet veilig zijn blijkt ook bij de exposities in het naastgelegen Bastion Oranje. De Taiwanese fotograaf Sheng-Wan Lo fotografeerde diepongelukkige ijsberen in dierentuinen in ‘White Bear’. David Chancellor was welkom thuis bij een aantal leden van de ‘Safari Club’, een internationaal gezelschap van jagers op groot wild. Trots poseren dikke mannen te midden van door hen geschoten en vervolgens zorgvuldig opgezette wilde dieren. Het doet je bijna vergeten dat het jagen op leeuwen en olifanten echt niet meer kan.
Van een andere orde is het werk van Danila Tkachenko. Hij is een documentair fotograaf uit Rusland. In zijn project ‘Restricted areas’ laat hij foto’s zien van locaties uit de Sovjet-Unie die herinneren aan de tijd dat de republiek nog een gevreesde grootmacht was. We zien een in onbruik geraakte atoomonderzeeër en een militair vliegtuig dat ook al lang de lucht niet meer in is geweest. Architectonische overblijfselen uit de socialistische heilstaat zijn er ook, maar waar ze indertijd voor dienden, is niet altijd duidelijk. Mensen bestaan niet in het werk van Tkachenko. Dat hij zijn foto’s maakte in besneeuwde landschappen, waardoor de objecten soms bijna lijken te zweven, maakt ze extra geheimzinnig.
Juha Arvid Helminen is geboren in Helsinki. Met zijn serie ‘The Invisible Empire’ heeft hij de slechte kant van de mensheid onderzocht. Je vraagt je af ‘is er een leger in aantocht of ben ik in een sciencefictionfilm terecht gekomen?’ Hij laat een wereld zien die vertelt over de macht, het geweld en de identiteitsloosheid van uniformen. Het roept associaties op met het Derde Rijk, Klu Klux Klan en de film Startroopers. Helminen ontleent zijn iconen aan de modelfotografie maar ook aan de sciencefiction. En dat allemaal met de kleur zwart als basis. De figuren in zijn foto’s zijn volgens de maker de gevangenen van de uniformen die ze dragen. Je ontdekt dat uniformen ons gedrag beïnvloeden en dat mensen een compleet andere identiteit lijken aan te nemen wanneer ze een uniform dragen. Zijn foto’s zijn te zien in Bastion Oranje.
Gelukkig is het buiten heerlijk weer en nemen Gooise jongetjes een frisse duik vanaf de vestingwallen in de gracht. Lekker streetwise zijn ook de foto’s van de Rotterdammer Stacii Samidin, die voor zijn serie ‘Worldwide Societies’ over de hele wereld leden van gangs fotografeerde. Mannen met vechthonden en ‘fuck the police’-tatoeages. Zo probeert hij de discussie rondom discriminatie te doorbreken door verschillende groepen met hun eigen kleding en cultuur naast elkaar neer te zetten en te vergelijken. Daarmee laat hij zien dat deze ‘societies’ helemaal niet zo veel van ons verschillen.