Je hebt wel van die ochtenden dat je geradbraakt wakker wordt. Je hebt hoofdpijn en alles voelt klam aan. Als je je bed uitstapt heb je het idee dat je nog steeds moe bent. Of je komt niet in slaap en gaat dan maar uit puur ellende tv-kijken, in de hoop dat je door het geleuter van een talkshow in slaap valt. Op een nacht word ik wakker en hoor ik een lange reclame op RTL-4. ‘Heeft u last van pijn in de nek, schouders en rug, of wordt u wakker met hoofdpijn? Dan is het nieuwste Eazzzy topdekmatras iets voor u. De comfortabele en ergonomische toplaag zorgt voor een optimaal slaapcomfort! U wordt uitgerust wakker…’ En zo ronkt de wervende reclamestem nog even door. Mijn aandacht is gewekt.
De volgende ochtend zoek ik de site op en bestel blindelings het topdekmatras in mijn afmeting. Als het niet bevalt, kun je het pakket binnen 30 dagen retourneren. Nou, daar kan ik me toch geen buil aan vallen. Ik kan het wellicht proberen.
Na de bestelling krijg ik een bericht dat het product niet meteen leverbaar is. Een paar dagen later opnieuw: uw bestelling laat nog even op zich wachten. Ik zou toch niet beet genomen zijn? Tweeëneenhalve week later stelt een bericht van PostNL me gerust: morgen tussen 11 en 13 uur komt uw bestelling.
Ik kijk er hunkerend naar uit en verheug me op de eerste nacht proefslapen. Met gepaste afstand wordt het pakket bij me voor de deur afgeleverd. Ik open de doos, het zeven centimeter dikke matras zit dubbelgevouwen, opgerold en in plastic vacuüm gezogen verpakt. Het plastic ruikt vreemd, maar verder besteed ik daar geen aandacht aan. Vanochtend heb ik mijn bed afgehaald, zodat ik vanavond in een fris en schoon bed slaap. Ik gooi het matras over het oude en maak het bed op. Er zit wel een vouw in de topper, maar die zal er straks onder mijn gewicht snel uit gaan.
Om half elf ‘s avonds houd ik het niet meer, ik verlang naar de update van mijn bed. In eerste instantie ligt het – op de vouw na – goed en ik voel mijn lichaam ergonomisch in de toplaag zakken. Maar als ik in mijn favoriete slaaphouding ga liggen, ruik ik toch een onbestemde geur die ik niet thuis kan brengen. Het is niet zurig, maar wat eigenlijk wel? Mijn neusgaten vullen zich met de penetrante lucht en ik raak het niet meer kwijt. Het zal nieuwigheid zijn, denk ik nog. Het lukt me gewoon niet om in slaap te komen, omdat het toch behoorlijk stinkt. Alles gaat er ook naar ruiken, mijn kussen en het fris gewassen dekbedovertrek. Ik blijf worstelen en bewegen van de ene op de andere zij. De slaap krijgt me niet te pakken. Ik haal een T-shirt uit de kast en bind dat voor mijn mond en neus als een soort grote mondkap om de topper maar niet te ruiken. Het mag niet baten. Ook het schone shirt neemt de onaangename geur aan.
Terwijl ik lig te woelen, vraag ik me af wat die stank veroorzaakt? Er vormt zich een beeld in mijn hoofd. Het product was niet leverbaar, is dit een matras van iemand die het weer geretourneerd heeft? Het matras zag er ook niet meer kaarsrecht uit. Ik dacht dat dit door de wijze van verpakken kwam en dat één kant in de verdrukking was gekomen. Meteen schrik ik. Zou dit ontsmettingsmiddel zijn wat ik ruik? Wat is er met dit matras gebeurd? Het begint te jeuken op mijn rug en tussen de haartjes op mijn onderbenen. Het gaat van kwaad tot erger. Ik krab aan mijn gezicht en in mijn haar. Jakkes, mijt, neten, wantsen, schurft?!! Ik heb het niet meer. Ik spring uit m’n bed. Op de wc inspecteer ik mijn lichaam, ik denk rode bultjes te zien. Een beetje een hypochonder ben ik wel. Het gaat nog meer jeuken. In het volle ganglicht probeer ik mijn rug te inspecteren. Jan, rustig dat kan toch niet. Daarnaast blijft die vreselijke geur me omringen.
Midden in de nacht duik ik onder de douche en was grondig mezelf en mijn haar. Daarna pak ik het logeermatras om nog een paar uurtjes in de woonkamer op de grond te slapen. Ik probeer niet te denken dat ik last van jeuk heb en moet me vooral beheersen niet als een gek te gaan krabben. Van een goede nachtrust is natuurlijk geen sprake. Wat mijn eerste, heerlijke nacht moest zijn, is in een nachtmerrie veranderd.
Eén ding is duidelijk: dat matras gaat morgenvroeg linea recta terug naar Tommy Teleshopping. Ik zit al vroeg achter de laptop om te zien hoe ik dat moet regelen. Ook lees ik – te laat – de reviews van andere gebruikers, nergens kom ik een opmerking over de merkwaardige geur van het matras tegen, maar wel veel klachten van ontevreden klanten.
Ik haal terwijl ik zo weinig mogelijk probeer in te ademen, het bed af. Gooi alles in de wasmachine, met extra wasmiddel dit keer, en ik bedenk een strategie om het matras terug in de oorspronkelijke verpakking te krijgen, zoals in de retourvoorwaarden vermeld staat. In de gang klap ik het matras dubbel – de vouw is nog zichtbaar dus dat is nu in mijn voordeel – en doe het in het plastic zodat het niet meer terugvalt. Maar als ik wil gaan rollen werkt de lucht in het plastic niet mee. Ik kom tot een halve rol en krijg het gewoon niet voor elkaar. Bij de tweede poging probeer ik met één hand het plastic voor me uit te schuiven, zodat het niet om het matras blijft zitten, maar dit is ook niet de methode. Het is niet bepaald easy. Dan maar met brute kracht, ik gebruik nu het elastiek dat je om het andere matras kunt doen als middel om de flappen bij elkaar te houden. Met mijn beide knieën als klem begin ik te rollen, maar ik krijg de rol niet op het juiste formaat zodat het in de bijgeleverde doos past. Ondertussen moet ik bijna kokhalzen van de lucht. Bij de zoveelste poging probeer ik de nog steeds te grote rol in de doos te proppen, maar ik merk dat het karton dan zeker gaat scheuren. Nog één poging, dat klote matras moet erin!! Als een wilde man werp ik me op de topper. Ik begin met een zo klein mogelijk rolletje. Het zal door de woede-uitbarsting komen dat het me lukt om het ding nu tot een redelijke rol te maken. Aan het eind heb ik twee dikke elastieken klaargelegd die postbodes altijd gebruiken. Met mij gehele lichaam de rol in bedwang houdend, trek ik het eerste elastiek om het opgerolde matras. Dat lukt. Ook de tweede krijg ik erom. Nog steeds is het niet een kwestie van gemakkelijk in de verpakking laten glijden, maar ik durf nu door te drukken. Dat stinkding zal het niet van me winnen! Ik hoor het karton scheuren, maar de rol zit erin en met Gaffer tape krijg ik de doos wel gerepareerd. Na drie kwartier martelen staat het pakket klaar voor verzending. Het voelt alsof ik een vieze indringer de deur heb uitgewerkt. Tot slot kost het vier dagen luchten om die ellendige geur uit mijn slaapkamer te verwijderen.