De volle maan ontbreekt nog, verder is alles perfect. Ik ben op een gayfeest in Stockholm. Het is de jaarlijkse Prideweek die wordt gevierd met veel uitbundige party’s. Eerder die middag heb ik in het centrum een stoet van letters en leestekens op platte karren en open bussen voorbij zien gaan en enthousiast toegejuicht. Een prins op het witte paard kondigde de optocht aan. Het is als toerist en vreemdeling in de Scandinavische scene niet gemakkelijk welk feest ik zal kiezen. Ik besluit naar Stargate te gaan. Nog maar net binnen en amper mijn eerste biertje bij een goed uitziende barman bestelt, hoor ik naast me: ‘Ready to dance whenever you are.’
Ik kijk om. De dansvloer is nog maagdelijk leeg. Aan de toog staat een kleine donkere man. Hij stelt zich voor als Mario uit Tampa, Florida. Hij is duidelijk met me aan het flirten en laat er geen gras over groeien. Hij praat aan een stuk door, terwijl ik probeer de situatie in te schatten. Leuk die aandacht, maar op het eerste gezicht niet mijn type. Zijn aanhoudende conversatie is echter vermakelijk, dus ik blijf naast hem staan. Er is – voorlopig – maar een ding dat hij wil: dansen. De Stargate heeft verschillende dansvloeren en in de ruimte hier beneden worden songfestivalnummers gedraaid. Een favoriete muzieksoort in het wereldje. Op Diva van Dana International vraagt Mario me voor de tweede keer ten dans. Ik zeg tegen hem dat ik geen goede danser ben, maar ga toch op zijn aanbod in. Ik zet mijn bierglas weg en beweeg me naar de met verleidelijke passen dansende man. Hij komt ongeveer tot aan mijn borst en dat moet een koddig gezicht zijn. Het voedt mijn vaderlijke gevoelens, terwijl hij veel ouder is.
‘You’re a liar,’ zegt hij, ‘you dance very well.’
Ook bij het volgende vrolijke nummer zwieren we over de dansvloer, die langzaam voller en voller wordt. Hij ruikt naar zuidelijke noten. De zomeravond is bijzonder zwoel; voor wat afkoeling gaan we naar het terras. Het uitzicht is schitterend. Voor ons het water van de archipel en het oude gedeelte van Stockholm. Mario neemt opnieuw het initiatief en begint me vurig te zoenen. Ik voel een klein voorwerp op mijn tong. Een felle mintsmaak penetreert mijn gehemelte. Tussen het zoenen wisselen we algemeenheden uit over de mooie avond, het feest en de reden waarom we in Stockholm zijn. Hij voor z’n werk, ik op vakantie. Opnieuw wil Mario dansen. Dirty dit keer. We gaan naar boven waar een betere dansbeat klinkt. Ik voel zijn lijf tegen mijn onderlichaam schuren. Zijn handen glijden begerig over mijn rug en billen. Hij vraagt of ik champagne met hem wil drinken op zijn hotelkamer. Een verleidelijk aanbod.
Innig gearmd verlaten we het net begonnen feestgedruis en arriveren bij zijn comfortabele suite in het International. Van de opwinding moet hij nodig naar het toilet. Ik verken de riante ruimte en ben zo vrij het openen van de champagnefles voor mijn rekening te nemen. Bij het knallen van de kurk stapt hij de kamer binnen. Zijn shirt staat open. Wat ik zie tart elke verbeelding. Welig tiert het grijze borsthaar uit z’n overhemd. Ik probeer me te concentreren op het inschenken van de champagne. ‘Proost, op vannacht!’
Na de toast neem ik plaats op de bank. Hij komt letterlijk boven op me zitten en ik kan nog net voorkomen dat de champagne over ons heen gutst. Weer wisselt hij een mintje uit als hij me innig zoent. Waar haalt hij die toch vandaan? Hij ademt zwaar. Een soort hijgende luchtverfrisser. Zijn borstkast is tien centimeter van mijn gezicht verwijderd. Als hij zijn shirt nog verder opent, krijg ik het Spaans benauwd. Een grote grijze grasmat, nergens een tepel, navel of stukje huid te bekennen. Borsthaar oké, maar dit doodt elke erotische opwinding. Ik probeer er niet aan te denken en me er overheen te zetten. Ik doe mijn ogen dicht en sluit mijn handen om zijn getrainde lijf om tot de conclusie te komen dat er ook op zijn rug overal sprake is van zware haargroei. Ondanks de champagne en de veelbelovende nacht ben ik op slag nuchter. ‘This is too much,’ kan ik nog uitbrengen. Ik trek mijn rits dicht en sta op om een verbouwereerde man achter te laten op z’n hotelkamer.