Het is schitterend weer. De zon staat hoog aan de hemel. Een prima moment om even de boel de boel te laten en mijn fiets uit de kelderbox te halen voor een tochtje over de hei. Ik zoek de sleutels, mijn zonnebril, smeer me in met factor 50. Op het kastje ligt de iPod. Het handige apparaatje is opgeladen en ik doe mijn witte oortjes in door ze eerst onder mijn T-shirt door te halen. Ik scrol naar de artiestenlijst en maak een keuze. Beth Hart, even lekker wakker worden geschud door blues-rock.
Maar ik ben de straat nog niet uit of het nummer Hiding under water stopt.
‘Hold on, your soul will rise again
I said that…’
Ik steek het voetpad over. Op een veilige plek diep ik de speler uit mijn broekzak. Hij staat in de safe-mode, dus hij kan niet door de druk in mijn broekzak zijn gestopt. De teller loopt, maar ik hoor niks.
Nog dicht bij huis loont het de moeite om terug te gaan en te kijken wat er aan de hand is. Het snoer van het oortje blijkt gebroken te zijn of is in ieder geval gammel. Ik pak de rommeldoos met elektronica erbij om te zien of ik nog een ander oortje heb liggen dat erop past. Elke poging faalt. Maar ik weet zeker dat deze redelijk nieuw is, hij zit nog in zijn originele verpakking. Na enig gemorrel hoor ik Beth weer zingen.
‘Keep the pictures, of the happier days
I can’t stand, to watch them anyways
All I wanted, was to talk to you
Say something – say something…’
De koptelefoonpoort van de iPod is niet helemaal jofel meer, maar ik heb geluid. Alleen is het een kort snoertje, de iPod kan niet in mijn broekzak. Ik heb geen zin om hem tijdens het fietsen de hele tijd in mijn hand te houden. Een idee: ik plak de speler met Gaffertape op borsthoogte aan de binnenkant van mijn T-shirt vast, dat moet lukken. Blij met dit idee ga ik tot de uitvoering over en even later ben ik andermaal op weg naar de hei.
Muziek luisteren en fietsen is een ideale combinatie en ik ben blij met mijn oude speler. Probleem is dat ik allang geen muziek meer kan bijladen of vervangen, met als gevolg dat ik cd’s beluister uit de nuljaren van deze eeuw, maar dat maakt me niet.
Ik las dat de iPod door Apple uit de markt wordt gehaald. De sjeu is er wel vanaf, niemand zit meer te wachten op een losse muziekspeler naast een telefoon. Het was een uniek concept en maakte van Apple een grote speler op de muziekmarkt. Maar door de mogelijkheden van de eigen iPhone en andere Androids plus de komst van streamingsdiensten is daar nu toch een einde aangekomen.
Ik ben nogal nostalgisch ingesteld. Ik ga nog net niet met een discman – die nog ergens in de kast ligt – en mijn oude cassettebandjes de straat op. Ik gebruik mijn telefoon niet als muziekspeler. Dat heeft ten dele ook technische redenen. Een paar keer heb ik op mijn Chinese mobiel naar muziek geluisterd, maar het speciale stekkertje dat ervoor nodig is om verbinding met de earplugs te maken werkt niet lekker, het gaat steeds los, zeker in mijn broekzak. Vandaar dat ik bij mijn oude iPod zweer, die dus nu kuren gaat vertonen. Zolang de plakmethode werkt kan ik gelukkig nog op elk moment van de dag naar mijn eigen muziek luisteren.