Zondag 15 juli, rit 9
Het wordt geen leuke dag denken de meeste renners in de tour. Velen zullen bibberen in hun strakke broekies. Vandaag worden de jongens van de mannen gescheiden. Vandaag worden letterlijk en figuurlijk de edele delen getest. Vandaag is het wielrennen in zijn meest naakte, kwetsbare vorm. Niet alleen in Moskou is vanmiddag het uur van de waarheid maar ook duizenden kilometers westwaarts wordt een titanenstrijd geleverd. Klassementsrijders hebben vrees voor de ‘kinderkopjes’, deze etappe kan hun ambities in enkele seconden de grond in boren. Lekrijden is funest, botbreuken zijn niet uitgesloten. Weg klassement, nog voordat de Alpen zijn begonnen. Vingers kruisen, voorin proberen te blijven en hopen dat je geen pech tegenkomt, is het motto. Normaliter wordt er aangevallen om te winnen, vandaag zal het verdedigend koersen zijn. De ploegen met een klassementsman – en dat zijn de meeste – zullen vooral hun kopman in de gaten houden. Dat betekent na de passage van een kasseienzone: het tempo laten zaken en kijken of de kopman nog op zijn plek zit. Die klassementsjongens zullen na elke strook blij zijn dat ze weer wat dichter bij de finish zijn gekomen.
Anderen hebben al het hele jaar uitgezien naar deze zware kasseienrit. Niki Terpstra glimlacht van oor tot oor. De rit van Arras naar Roubaix bevat vijftien kasseistroken en is daarmee een mini-klassieker. Een uitgelezen kans voor Terpstra om na Parijs-Roubaix en de Ronde van Vlaanderen opnieuw een koers met kasseien te winnen. Hij is een meester op de kasseien. Hij is in staat om de keien zijn wil op te leggen, in plaats van omgekeerd! Maar hij weigert zich in een favorietenrol te laten drukken. Met hem zijn er nog een paar renners in het peloton die zo’n kei als trofee in de huiskamer hebben staan: Peter Sagan, Johan Degenkolb, Mathew Hayman, Bob Jungels en geletruidrager Greg van Avermaet.
Over het algemeen heeft Terpstra een haat-liefdeverhouding met de Tour, maar door de opname van Roubaix heeft hij er dit jaar weer zin in! Sterker nog, hij heeft na vier jaar afwezigheid gesmeekt om mee te mogen doen. Hij ziet voor zichzelf mooie kansen in het eerste deel van de Tour. En dan moet het vandaag gebeuren…
Veel deelnemers hebben in het voorjaar de kasseistroken verkend. Dumoulin is er gesignaleerd, Valverde, Froome en Quintana hebben ook de venijnige kinderkopjes in hun voorbereiding op genomen. Romain Bardet was er al in december en januari. Die verkenningen waren nodig om de stenen te voelen, maar ook om materiaalaanpassingen door te voeren, te spelen met de bandendruk.
Niki rijdt vandaag om zijn normale fiets. ‘Net zoals ik dat dit voorjaar deed. Ik ben wel veel met mijn materiaal en de afstelling ervan bezig, maar ik wist vorig jaar oktober al met welke spullen ik aan de start van Parijs-Roubaix wilde staan. Dus hier ook. Ik schat in dat het merendeel van het peloton overgaat op een speciale fiets: bredere banden, de kleinere voorbladen (tandwielen) en andere verzetten achter. In sommige gevallen zijn de fietsen net wat langer. Daardoor worden ze iets minder wendbaar, maar wel comfortabeler om over de keien te rijden.’
In iedere geval wordt het geen modderrace zoals vier jaar geleden. Door het warme weer dat grote delen van Europa teistert zullen de renners veranderen in rijdende stofdoeken. Vandaag gaat het alleen om stenen! Of pavés zoals de Fransen zeggen. Of is Frankrijk toch in de ban van het voetbal en gaan ze massaal voor die tweede ster ten koste van Kroatië. De Tour start vroeg zodat die twee elkaar niet in de wielen rijden. #TDF2018