Ik zie je!

Hoi zeggen, het kan zo simpel zijn. Tegen de buurvrouw die met de tuinslang staat te worstelen om haar voortuin water te kunnen geven. Onlangs is haar man op het toilet in elkaar gezakt en daarmee kwam plots een einde aan een langjarige verbinding. Sindsdien staat ze er alleen voor, kinderen wonen niet echt dichtbij en hebben een druk leven. Als buurman kan je een handje uitsteken en dat begint met het bevestigen van de slang op de buitenkraan.

Terwijl de struiken en planten in de verder goed verzorgde tuin gulzig water drinken, hoor je haar zeggen dat ze het allemaal niet meer leuk vindt nu ze tegenwoordig helemaal alleen is. Ze mist haar man, haar maatje.

Eenzaamheid is vooral een gemis aan inhoudelijk contact met anderen. Het is een leeg gevoel. Je hebt geen mensen om mee te praten. Je voelt je langdurig niet verbonden met anderen. En met dat gevoel ben je niet oké. Het gaat veel dieper dan je even alleen voelen of vervelen. Eenzaamheidgevoelens kunnen invloed hebben op je gezondheid, welzijn en kwaliteit van leven.

Deze week is op initiatief van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport de week tegen eenzaamheid. https://www.eentegeneenzaamheid.nl/week-tegen-eenzaamheid/

Het is niet alleen een probleem onder ouderen. In Nederland wonen meer dan tweehonderd duizend jongeren die zich dag in dag uit eenzaam voelen. De gevolgen van eenzaamheid op jonge leeftijd kunnen zeer ernstig zijn. Denk aan mentale problemen zoals depressie, negatieve gevoelens, laag zelfvertrouwen en suïcidale gedachten. De stemmetjes in je hoofd worden steeds vervelender: je bent toch niet leuk, niet knap, wie zit er nou op jou te wachten? De afgelopen twee Covidjaren waren voor jongeren ook niet bevorderlijk voor het opbouwen en experimenteren met sociaal contact.

Het is zaak dat het taboe eraf gaat. Voel je je eenzaam? Praat erover met iemand, die je vertrouwt. Niemand kan aan de buitenkant zien dat jij je zo voelt. Zoek hulp, bijvoorbeeld bij Join Us, een landelijke organisatie die eenzaamheid bij jongeren aanpakt.

We leven in een geïndividualiseerde, gedigitaliseerde samenleving. We zitten in een verbondenheidscrisis. Steeds meer zijn we op onszelf gericht. Dat moet kantelen. Eenzaamheid zal er altijd zijn en hoort bij het leven, maar als maatschappij mogen we wel wat aardiger voor elkaar zijn. Het is nodig dat we meer naar elkaar omkijken. Dat kan helpen de eenzaamheid te verzachten. Denk aan het oudje dat zichzelf verwaarloosd, zijn kunstgebit niet meer in doet. Maak contact met de jongere die elke pauze diep weggedoken in zijn capuchon in het hoekje van de kantine zit en vraag hoe het gaat?

Wat ga jij doen deze week? En de komende tijd? #eentegeneenzaamheid #ikzieje!

Geef een reactie