De tijd vliegt en voor je het weet word je zestig! Voor mijn verjaardag komen mijn zus en zwager lunchen. Ik maak er dit jaar geen grote happening van maar het is altijd plezierig om op z’n dag niet in je eentje te zijn. We drinken koffie met gebak en nemen het leven door. Bij de lunch lijkt het me wel een goed idee om naast de lekkere broodjes ook een soepje te presenteren. Ik maak het mezelf gemakkelijk; de gevulde tomatensoep komt uit blik. Als we aan tafel zitten haalt mijn zwager plotseling een elastiekje uit zijn soeplepel. Hoe komt zoiets nou in de soep? Een groot mysterie.
Ik dien een klacht in bij de servicebalie van de Lidl. Ze gaan er uiterst correct mee om en zeggen dat ze een onderzoek gaan instellen. Ik moet het serienummer van het blik doorgeven. Omdat die inmiddels in de prullenbak ligt is dat een vies klusje. Ook de supermarkt staat voor een groot raadsel. Ze zijn coulant en sturen een tegoedbon van 25 euro. So far so good.
Enkele maanden later ben ik thuis aan het werk en begin ik trek te krijgen. Ik trakteer mezelf op een soepje. Tijdens het eten heb ik iets taais in mijn mond. Ik loop naar de keuken en spuug het uit. Een elastiekje. Het moet niet gekker worden, voor de tweede keer een elastiekje in de soep! Dat kan toch gewoon niet?
Het blijft me bezighouden. Totdat me een lichtje opgaat. De soepsleef bewaar ik vanwege zijn formaat niet in de besteklade maar aan de andere kant, in wat ik altijd de rommelbak noem. Daarin liggen alle keukendingen met een afwijkend formaat. En ook elastiekjes die handig zijn om verpakkingen mee af te sluiten. Ik open de lade en ja de elastiekjes liggen aan de kant waar meestal ook de onderkant van de sleef ligt. Ik moet lachen. Het raadsel is opgelost: elastiekjes zijn een beetje kleverig. Eén zo’n ding is natuurlijk onderaan de sleef vastgepakt en ongemerkt bij het opscheppen in de soep terechtgekomen.
Enthousiast app ik mijn zwager om het verhaal uit de doeken te doen. ‘Nou mooi dat je me op zo’n manier probeerde te laten stikken,’ is zijn reactie. Maar ook hij vindt het wel amusant.
Ik voel me een beetje schuldig naar de Lidl toe, hun service was uitstekend terwijl het een fout van mijn kant was. Voortaan kijk ik eerst even aan de onderkant van de soepsleef voordat ik hem ga gebruiken.