Dinsdag 17 juli, rit 10
Giovanna Nibali runt met haar echtgenoot Salvatore in Messina op het eiland Sicilië een piepkleine videotheek. Of beter: ze runde een videotheek, want sinds de komst van internet huurt niemand meer films. Noodgedwongen heeft ze allerhande andere artikelen in het assortiment opgenomen: ansichtkaarten, Messina-sleutelhangers en koelkastmagneten, en er loeit vrijwel non-stop een kopieerapparaat. De dvd’s mogen voor een paar euro weg. ‘Dit is de plek waar Vincenzo uren naar videobeelden van Moser zat te staren. Dat waren mooie momenten. Maar ze waren ook zeldzaam. Enzo,’ vertelt mama vertederd, ‘kon als kind niet stilzitten. Hij wou altijd fietsen.’
Giovanna bladert in de plakboeken die door de winkel zwerven. ‘Dit is Enzo op zijn eerste mountainbike,’ zegt ze terwijl ze een foto omhoog houdt. ‘En hier was hij net bij Fasso Bartolo. Kijk, dit is Enzo als zesjarige bij de processie van de Heilige Maagd Maria.’ ‘Zeven,’ corrigeert vader Nibali zijn vrouw. ‘Hij was daar zeven.’ Opa Vincenzo Nibali knikt plechtig. De twee mannen zijn het levende bewijs dat er meer van vader op zoon overgaat dan kaalheid en een fikse neus. Ze delen hun trots op Enzo. Hun kampioen.
Vincenzo Nibali was zestien toen hij bij een gastgezin in de Toscaanse heuvels ging wonen. Dat moest wel. Zuidelijk van Rome zijn de wegen zo slecht dat trainen onmogelijk is. Geld voor profploegen wordt door sponsors in het noorden verdeeld. Wie succes wenst, moet weg van het eiland. ‘Ik vond hem wel wat jong, maar ja hij had maar een droom, profwielrenner worden! Het deed pijn, maar anders was hij nooit gekomen waar hij nu is.’
Giovanna is een Italiaanse moeder zoals Italiaanse moeders bedoeld zijn: liefdevol, zorgzaam en een tikkeltje getormenteerd omdat haar zoon niet meer elke avond aanschuift. Sinds Nibali verhuisde, won hij de Tour, de Vuelta en tweemaal de Giro. ‘De haai van Messina’ is met afstand de succesvolste Italiaanse renner van zijn tijd. Zijn moeder wijst, achterin de winkel hangt een gele trui uit 2014, toen Nibali de Tour de France won. De mooiste trui van haar zoon, de roze trui, heeft ze thuis opgehangen. De Tour is nu eenmaal geen Giro,’ zegt ze. ‘Wacht die mevrouw wil even afrekenen. Ach, Salvatore regel jij dat even.’ Zoonlief is inmiddels een groot verdiener in dienst van Bahrain-Merida. Zijn vermogen wordt op zes miljoen dollar geschat. Naast het wielrennen maakt hij reclame voor merken zoals Campagnolo, Corima & Oakley.
‘We hebben nog niet veel van uw zoon gezien in deze tour.’ ‘Nee, dat klopt, maar vandaag beginnen de bergritten. Eerst drie dagen in de Alpen, dat is meer zijn terrein. Let op mijn woorden, hij zal iedereen nog versteld doen staan. Dat kleine stukje geitenpad over het grind zal hem goed doen. Nu kan hij terugvallen op zijn kwaliteiten. Zijn gelijkmatigheid op langere beklimmingen, zijn mentale veerkracht en zijn formidabele daaltechniek, dat is het geheime wapen van mijn sluwe haaitje. Ik denk dat hij opnieuw de Tour gaat winnen.’ Mama Nibali is overtuigd van haar zaak. We kopen nog een bargain dvd voor in het hotel en nemen hartstochtelijke afscheid van de familie Nibali. De winkelbel rinkelt nog lang na als we naar buiten lopen. #TDF2018