In de krant lees ik dat toiletten op scholen vaak zo vies zijn dat kinderen weigeren er naar toe te gaan. Op mijn lagere school hebben ze daar een methode voor. Ik zit in de eerste klas bij juffrouw Dik, die in een stoere rode sportauto rijdt en je ongelooflijk in de wang kan knijpen als je in haar ogen straf hebt verdiend. Om te voorkomen dat kinderen plas of poep op de bril achterlaten of naast de pot pissen heeft de school een grote jongen uit de zesde klas aangesteld die gaat kijken of je wel netjes naar de wc gaat. Het toeval wil dat de eerste klas naast het lokaal van de zesde zit en dat de muur van het klaslokaal dat aan de gang grenst veel ramen heeft. Dus je kan niet ongezien naar de wc gaan want die vervelende jongen ziet je langslopen en komt dan meteen achter je aan. Ik vind het doodeng. En als je erover nadenkt is het ook wel een rare methode om kleine kinderen goed en netjes toiletgebruik aan te leren. Ik heb het idee dat die grote jongen met z’n verwarde krullenbos en slordige kleding meer bezig is met het wc-bezoek van alle kinderen dan zijn eigen les. Als je weet dat hij aan de andere kant van de deur staat te wachten, durf je niet meer te plassen, laat staan een grote boodschap te doen. Want meteen als je de deur opent, neemt hij een kijkje of je niets onregelmatigs hebt gedaan. Als het in zijn ogen niet schoon is, spreekt hij je daarop aan en moet je het onder zijn toeziend oog opruimen. Ik ben nog niet zo slim dat in op mijn knieën onder het raam doorkruip om niet gezien te worden. Maar ja dat is ook een rare vertoning als toevallig andere kinderen je door de gang zien kruipen. Dus wat doe je in zo’n geval, je stelt het toiletbezoek zolang mogelijk uit. En ja hoor het is vaak knijpen om niet naar de wc te hoeven. Op een middag voel ik dat ik nodig moet plassen maar ik wil en durf niet…. Moeilijk zit ik op mijn stoeltje op de achterste rij. En wat duurt die middag dan lang. Mijn aandacht is niet bij de les en ik denk alleen maar aan die verlossende schoolbel. Als de school uit gaat wordt er zoveel van de toiletten gebruik gemaakt dat je onder de strenge controle van die grote jongen uit kunt komen. Het is bijna half vier. Nog eventjes… volhouden Jan. Eindelijk zegt juf Dik dat we de schriften op mogen ruimen. Gelukkig nog een minuutje dan ben ik op het toilet. Maar de nood is zo hoog dat ik het onder het afsluitende gebed niet langer op kan houden. Ik probeer uit alle macht af te knijpen en mijn hand voor mijn gulp te doen in de hoop dat ik het kan tegenhouden maar tevergeefs. Voor het amen hoort iedereen het kletteren van water op het onverbiddelijke linoleum. Ik laat het met een forse straal lopen, er is geen houden meer aan. Even voelt het als een bevrijding. Maar tja, daar sta ik met een natte broek midden in een plas urine. O, wat een afgang en wat haat ik die jongen! Ik hoop dat hij het heeft moeten opruimen als wc-wacht.