Februari is traditioneel de Maand van de Spiritualiteit. Er is extra aandacht voor boeken die aansluiten bij de behoefte aan inspiratie en zingeving in het leven. Mensen zijn op zoek naar balans in zowel geestelijk als lichamelijk welzijn, vooral nu in deze onzekere tijd. Spiritualiteit kan heel concreet evenwicht, voeding en richting geven in een complexe wereld.
Vorige week zondag werd in het programma ‘Jacobine op 2’ bekendgemaakt dat Mirjam van der Vegt met ‘De kracht van rust’ de prijs voor het Beste Spirituele Boek 2021 heeft gewonnen. Het publiek koos massaal voor deze ode aan rust.
Geen wonder misschien want midden in een lockdown met verplicht thuiswerken en kinderen thuis die om aandacht jengelen, is de wens van velen: geef me meer rust!
Het is heel herkenbaar. Je agenda zit vol en in je hoofd is het druk. De balans tussen werken en ontspannen is kwijt. Hoe zorg je ervoor dat je weer met plezier je leven leidt? Van der Vegt laat in haar boek met acht tegendraadse lessen zien wat rust nemen doet voor onze gezondheid. Rust verhoogt de kwaliteit van ons werk en leven aanzienlijk. Ze laat met de inspirerende verhalen van onder andere rapper Typhoon, bergbeklimmer Katja Staartjes en bisschop Ancelimo zien dat je in goed gezelschap verkeert wanneer je even gas terugneemt.
Kiezen voor rust schiet er echter vaak bij in. ‘Mensen nemen pas rust als alles op orde is,’ schrijft Mirjam van der Vegt. ‘Wanneer je de boel onder controle hebt, mag je eindelijk even achteroverleunen.’ Maar juist midden in de chaos heb je rust nodig, benadrukt ze. ‘Het maakt niet uit of je een drukke baan hebt of je verveelt, of je je leven op orde hebt of niet.’
Veel mensen voelen zich schuldig als ze rust nemen. Rust hoort bij vakantie, ingevuld met leuke dingen. Of bij de rust van het weekend: even de benen omhoog. Rust gedurende de werkdag, dat is echt een uitdaging. Maar wie niet rust, belandt vroeger of later in overbelasting of een burn-out, ervoer de auteur zelf aan den lijve. Dat heeft twee jaar geduurd. Ze kon helemaal niets meer. Haar armen weigerden dienst. Schrijven ging niet meer en zelfs de luiers van haar kind kon ze niet verschonen. ‘Ik zat totaal aan de grond. Daar, op de bodem van de put ontdekte ik wie ik ben als ik niets heb en kan. We zijn vaak lang bezig om allerlei dingen vast te houden, om controle te houden. Op een gegeven moment lukt dat fysiek niet meer. Op het moment dat je leert loslaten ontstaat veel vrijheid. Van uitgeput gebied word je vacant gebied. Vanuit holle leegte kan ruimte ontstaan te ontdekken wat je belangrijk vindt in het leven.’
Het is een van de levenslessen die ze leerde: ‘Schenk de wereld jouw waardigheid.’ In het hoofdstuk hierover geeft ze handreikingen om je eigen waarden op het spoor te komen en te leven en werken vanuit je hart.
Ook boeiend is dat ze de biologische kanten van (geen) rust belicht: hoe werkt het in je hersenen? Zo schrijft ze over het belang van pauzes: ‘Veel mensen komen tot de meest briljante ideeën tijdens de drie b’s: bed, bad en bus. Het reflecterende brein neemt dan rust en dan kan het archiverende brein aan de slag. Het draagt nieuwe, creatieve en verrassende inzichten aan. Geregeld nietsdoen is dus heel nuttig.’
Daar moet ik persoonlijk ook maar eens vaker aan denken als mijn to-do-lijst schreeuwt om urgentie. Ik besluit om prioriteit te geven aan rustmomenten op de juiste tijd. Een wandeling in de sneeuw werkt verademend. Ik probeer ontspanning tot mijn goede vriend te maken!