Dinsdag 4 juli 2017 rit 4
Taylor Phinney zit in de schaduw van de gifgroene Cannondale bus te mediteren over ‘the art of let go’. Hij is dit seizoen nieuw bij de ploeg. Ze zijn erg blij met de Amerikaan uit Colorado. Op de tweede dag heeft hij de ploeg en zichzelf met een vroege ontsnapping goed in de kijker gereden. Het wielrennen zit de boomlange Taylor in de genen, zowel vader als moeder hebben hun succesvolle fietssporen in hun zoon achtergelaten. Hij was een jong talent tijdrijden en na zijn succesvolle periode bij de beloftes streden veel ploegen om hem in hun gelederen op te nemen. BMC ging met de eer strijken. Afgelopen vrijdagmiddag is hij samen met Dylan van Baarle na de training bij Bauke Mollema langs gereden om zijn Nederlands te oefenen en te kijken welke literatuur de Groninger in zijn koffer heeft. Drie jaar geleden, tijdens het Amerikaans Kampioenschap wielrennen, raakte Phinney zwaargewond. Hij brak zijn linker onderbeen op meerdere plaatsen en was een lange tijd uit de running. Als jongen die altijd maar aan het racen en trainen was voelde dat als een straf. Hij probeerde gemotiveerd te blijven door vlieglessen te nemen, ging meer lezen onder het motto ‘dat kan nooit kwaad’. En hij uitte z’n frustraties op het witte doek. Film zowel als canvas. Voor zijn schilderijen zijn Picasso en Jean-Michel Basquiat een inspiratiebron. Hij noemt zijn kunst kleinerend ‘emotionele braaksels’. Sinds zijn rentree rijdt hij met een andere kijk op het leven in het profcircuit rond. Zijn lange revalidatie had als voordeel dat Taylor thuis ‘The Fourth of July’ kon vieren. ‘Was ik toen niet bezig met een lange solorit naar LA en Joshua Tree?’ denkt Taylor, terwijl hij in zijn ooghoek Nathan Brown in de bolletjestrui langs ziet glippen. Gelukkig is de trui in de ploeg gebleven. Een feestje ter ere van de Onafhankelijkheidsdag zit er nu niet in, hij moet zo aan de bak. De strijd om het groen van Kittel barst vandaag los. Het is een lange etappe om zo snel mogelijk in de echte bergen te komen. Misschien dat hij met Nathan en Andrew Talensky aan de meet in Vittel een watertje kan drinken. #TDF2017