Een aantal maanden geleden zag ik de Finse film Hytti nro 6, een ontroerend drama over twee mensen die noodgedwongen een slaapcoupé in de trein naar Moermansk delen. Laura wil daar de petrogliefen gaan zien, rotstekeningen uit de prehistorie. Ze zit dagenlang opgescheept met de Russische mijnwerker Ljoha. Een lompe, seksistische jongen, die wel een slokje wodka lust.
Waar het naartoe gaat met die twee mensen in coupe 6 dat kunnen ze alleen zelf bepalen. Het is niet dat we hen veel beter leren kennen. Het is meer dat ze elkaar onwillekeurig aansporen zichzelf te herzien, dingen te doen die ze niet van plan waren. Dat is het ontregelende effect van de ontmoeting met een vreemdeling. Ik kan de film aanraden. https://youtu.be/ufSio3y6dWY
Een aantal weken geleden werd in Oslo een aanslag in een gaybar gepleegd. Jarengeleden bezocht ik deze London Pub tijdens mijn vakantie. Ik heb mooie herinneringen aan die bar, het is een ontmoetingsplek waar ik me gek genoeg senang en op mijn plaats voel. Dat heb ik niet bij iedere homotent. Ik raak in gesprek met Giovanni, een Milanees. Met zijn Italiaanse temperament en ontwapende blik weet hij zich voor mij te winnen.
Ik ben al een paar dagen in de Noorse hoofdstad en vertel vol enthousiasme over mijn bezoek aan het Vigeland-beeldenpark. Hij vraagt of ik hem daar morgen wil rondleiden. Dat neem ik met beide handen aan, want de meer dan tweehonderd bronzen, graniet en gietijzeren sculpturen van de Noorse beeldhouwer Gustav Vigeland hebben indruk op me gemaakt en ik vind het geen straf om ze nogmaals te zien. En Giovanni is aangenaam gezelschap. Twee mensen, twee vreemden in een voor hen beiden nieuwe omgeving, ik ga de uitdaging aan.
’s Middags (het is laat geworden die nacht) staat hij op de afgesproken plek. Met de tram gaan we naar het Frogner Park. Het is schitterend weer en we zijn niet de enige bezoekers. Opnieuw imponeren de naakte beelden me en ik merk dat ook Giovanni geniet. De beelden symboliseren de kringloop van het menselijk leven en de menselijke emoties. Onderaan de brug is de ontwikkeling van een embryo tot een kleuter te zien. Grappig is het beeld van de boze jongen, wiens hand is verkleurd omdat hij steeds wordt aangeraakt. Langzaam klim je de trappen op naar boven om te eindigen bij een veertien meter hoge monoliet waarop op elkaar klimmende menselijke figuren zijn afgebeeld. https://youtu.be/07XuZCnWAnE
Al kuierend langs de prachtige beelden lichten we een beetje van elkaars levenssluiers op. Hij is werkzaam in de mode en zegt dat hij straks, als ik dat wil tenminste, enkele modezaken met mij in Oslo wil bezoeken. Want eigenlijk is hij hier niet met vakantie maar voor zaken. Een nieuwe wereld voor mij. Zeker als het om vrouwenmode gaat. Ik laat me verrassen door de nieuwste modetrends in chique winkels zoals Kouture en Melody Modes, in en rondom de Karl Johanns Gate.
’s Avonds spreken we weer in de London Pub af. Het is een opmerkelijke avond. Een Viking die net bruinverbrand terugkomt van vakantie uit Mykonos heeft een oogje op Giovanni. De Noor laat er geen gras over groeien. Hij danst letterlijk en figuurlijk de gehele tijd om de Italiaan heen. Maar Giovanni aarzelt. Ik zeg tegen hem dat hij niet aan mij gebonden is en vrij is in zijn doen en laten. Het tafereel is een soap op zich. Ik moet er inwendig om lachen hoe het spel gespeeld wordt.
Aan het einde van de avond fluistert Giovanni in mijn oor dat hij wel met de geile Viking mee naar huis wil maar dat hij bedongen heeft dat de deal alleen doorgaat als ik mee mag. Ik frons mijn wenkbrauwen. Laat het voorstel even bezinken en denk: what the f*ck, waarom ook niet?
In een taxi verlaten we de meest aangename kroeg van Oslo om te verdwijnen in de nacht die nog lang duurt en een brandpunt in mijn herinnering zal zijn.