Tussentijd

Voorlinden, een nieuw particulier museum voor moderne en hedendaagse kunst op een prachtig landgoed in de duinen van Wassenaar, stond al een tijdje op mijn to-do lijst. Zakenman en kunstverzamelaar Joop van Caldenborgh opende hier een dik jaar geleden zijn droom: een museum van internationale allure dat zijn vermaarde kunstcollectie herbergt. Het gebouw staat niet alleen op een prachtige locatie maar het gebouw is ook erg ‘eenvoudig’ fraai. Het lijkt alsof het straalt door de afwisseling van duinzandkleurig natuursteen en transparante glaswanden, wat bijdraagt aan de natuurbeleving binnen. Een wandeling over het landgoed en de her en der tentoongestelde beelden is zeer zeker de moeite waard.

Een aantal kunstwerken is permanent in Museum Voorlinden te zien. Zo is er een aparte zaal voor ‘Open Ended’ van Richard Serra. Hier staat een miniversie van het stalen doolhof dat ik ken van het Guggenheim Bilbao. De platen moeten ontzettend zwaar zijn en als je goed kijkt zie je ook scheurtjes in de redelijk nieuwe vloer. Een ander specifiek kunstwerk is de ‘Swimming Pool’ van de Argentijnse kunstenaar Leandro Erlich. Een mooie illusie waar je zo in wilt duiken, maar je kan beter de trap naar beneden nemen voor een kijkje onder water. En het superrealistische ‘echtpaar op het strand’ van Ron Mueck, waarbij het echt eng is om naar de beharing op de immense tenen van de man te kijken.

Mocht je het idee hebben dat de tijd vliegt, alles te snel gaat en de klok ons leven dicteert dan kun je met de tijdelijke tentoonstelling ‘De Tussentijd’ even onthaasten. De 43 kunstwerken uit verschillende perioden, stijlen en stromingen, bieden een nieuwe, frisse blik. Even een adempauze, een vertraging alsof je de tijd stil hebt gezet. Onder de indruk was ik van ‘Wait’, een bureau met daarop allerlei wekkers. Temeer toen ik het verhaal erachter las: Coen Kamp, de maker wachtte op een doktersuitslag (vandaar de tikkende wekkers) en hij heeft het kunstwerk zelf niet meer opgesteld gezien. De lege stoel geeft het idee alsof hij ieder moment weer kan plaatsnemen. Een waar memento mori. Een ander kunstwerk dat de indruk wekt alsof er net op een pauzeknop is gedrukt heet ‘Black Kite’ en is van de Mexicaan Arturo Hernandez Alcazar. De van vuilniszakken gemaakte zwartgrijze objecten lijken een bevroren wolk wouwen. Deze onheilspellende vogels zijn met een touwtje vastgebonden aan stenen die de kunstenaar heeft verzameld van ruïnes wereldwijd.

Geef een reactie